نکته جالب‌توجه، اصلاح طراحی شلوغ عقب بیگستر است که حالا بسیار جذاب‌تر شده است. بورئال با چراغ‌های عقب باریک، سپر زاویه‌دار و درب عقب منحنی‌تر، ظاهری مدرن‌تر پیدا کرده است. بورئال 4,556 میلی‌متر طول دارد و فاصله محوری آن 2,702 میلی‌متر است. این یعنی فاصله محوری مشابه بیگستر است اما طول کلی 14 میلی‌متر کوتاه‌تر شده است.
طراحی رنو در کابین ادامه دارد و داشبورد بازطراحی‌شده با دریچه‌های هوای جدید دیده می‌شود. صفحه آمپر دیجیتال 10 اینچی، نمایش 10 اینچی سیستم اطلاعات-سرگرمی، سیستم نورپردازی داخلی با 48 رنگ و صندلی‌های آبی یا خاکستری سرد با دوخت متضاد از دیگر ویژگی‌ها هستند. فضای بار جادار با ظرفیت تا 1770 لیتر (با خواباندن صندلی‌های عقب) نیز از نقاط قوت بورئال است. رنو فهرست کاملی از تجهیزات ارائه نکرده اما صندلی‌های جلوی برقی، شارژر بی‌سیم گوشی، سیستم تهویه دوگانه و سیستم صوتی پریمیوم هارمان کاردون با 10 بلندگو ازجمله امکانات هستند.
بورئال همچنین تا 24 سیستم کمک‌راننده دارد که ازجمله آن‌ها می‌توان به دستیار رانندگی فعال (ترکیب کروز کنترل تطبیقی و دستیار حفظ حرکت میان خطوط)، ترمز اضطراری خودکار، هشدار نقطه کور، هشدار خروج ایمن، هشدار ترافیک عقب، تشخیص علائم ترافیکی و پارک بدون دخالت دست اشاره کرد. بورئال با یک پیشرانهٔ توربوشارژ 1.3 لیتری و گیربکس دوکلاچه شش سرعته عرضه می‌شود. در برزیل، این موتور با سوخت بنزین 154 اسب بخار و با سوخت E85 اتانول 161 اسب بخار تولید می‌کند اما نسخه ترکیه‌ای با 136 اسب بخار و 240 نیوتن متر گشتاور، قدرت کمتری دارد. یکی از پیشرانه‌ها امکان شتاب صفر تا صد کیلومتر در ساعت در 9.3 ثانیه را فراهم می‌کند.
رنو اشاره کرده که در بازارهای خارج از آمریکای لاتین، ممکن است ترکیب‌های دیگری از پیشرانه و گیربکس ارائه شود. بورئال در برزیل و ترکیه تولید خواهد شد. کارخانه کوریتیبا برای 17 کشور آمریکای لاتین و کارخانه بورسا برای 54 بازار دیگر ازجمله اروپای شرقی، خاورمیانه و کشورهای مدیترانه‌ای، این کراس‌اوور کامپکت را تولید می‌کنند. عرضه اولیه در برزیل اواخر امسال آغاز می‌شود و بورئال در سال 2026 به دیگر بازارها خواهد رسید.
